ΚΑΣΤΡΟ ΜΕΓΑΚΟΥ ΜΕΓΙΣΤΡΟΥ

Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου των ιπποτών ή Καστέλο βρίσκεται στην βορειοδυτική πλευρά της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου στο ψηλότερο σημείο του κάστρου και αποτελεί το σημαντικότερο ίσως μνημείο της περιόδου των ιπποτών.

Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου των ιπποτών ή Καστέλο βρίσκεται στην βορειοδυτική πλευρά της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου στο ψηλότερο σημείο του κάστρου και αποτελεί το σημαντικότερο ίσως μνημείο της περιόδου των ιπποτών.

Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου είναι κτίσμα του 14ου αιώνα που κατασκευάστηκε από τους Ιωαννίτες ιππότες, οι οποίοι κατείχαν τη Ρόδο και ορισμένα άλλα νησιά όπως το Καστελόριζο από το 1309 έως το 1522, στη θέση παλαιότερης βυζαντινής ακρόπολης του 7ου μ.Χ. αιώνα. Σύμφωνα με νεότερες έρευνες στη θέση του, βρισκόταν ο ιερός ναός του θεού Ήλιου και σε αυτή την θέση πιθανόν να είχε στηθεί ο περίφημος Κολοσσός της Ρόδου σε αντίθεση με την προγενέστερη πεποίθηση ότι βρισκόταν στην περιοχή Μανδράκι, που βρίσκεται στη θέση του ενός εκ των τριών λιμανιών της Ρόδου. Το παλάτι εκτός από διοικητικό κέντρο των Ιπποτών και κατοικία του Μεγάλου Μαγίστρου ήταν επίσης έδρα της άρχουσας κοινωνικής και πνευματικής τάξης της Ρόδου.

ΚΑΣΤΡΟ ΜΟΝΟΛΙΘΟΥ

 

 

Κάστρο χτισμένο σε βραχώδη λόφο ύψους 289 μ. στο ομώνυμο ακρωτήριο, σε μεγάλη απόσταση από τον οικισμό του Μονολίθου. H θέση είναι γνωστή και ως Kάστρο ή Μονόπετρα. Διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις: βυζαντινή και ιπποτική. H οχυρωμένη επιφάνεια έχει έκταση 3.500 μ2 και περίμετρο τειχών 250 μ. με συνεχή οχυρό περίβολο. H οχύρωση έχει σχήμα μη κανονικό, με κύρια είσοδο στην Α πλευρά του τείχους. Στη Ν όψη υπάρχουν υπολείμματα μεμονωμένης καταχύστρας από την περίοδο της Ιπποτοκρατίας. Εντός της οχύρωσης σώζεται πύργος τετραγωνικής κάτοψης που προστάτευε την είσοδο του φρουρίου, καθώς και μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναΐσκος της μεταβυζαντινής περιόδου, αφιερωμένος στον Άγιο Παντελεήμονα. Βρέθηκε ακόμη μονόχωρο κτίσμα με οξυκόρυφο θόλο στο ΒΔ άκρο του φρουρίου, το οποίο θεωρείται ότι υπήρξε αποθήκη υλικού ή κατάλυμα φρουράς, δύο στέρνες, η μία Α του ναΐσκου και η άλλη στο ΒΔ άκρο του φρουρίου. Tο βυζαντινό κάστρο ανακατασκευάστηκε σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου των Ιωαννιτών Ιπποτών. Σύμφωνα με τον Bosio, το 1476 το Τάγμα αποφάσισε ανοικοδόμηση του κάστρου, το οποίο γνώρισε τη μέγιστη ακμή του τον 15ο αι. Tο κάστρο Μονολίθου χρησίμευε πρωτίστως ως καταφύγιο. Έτσι, σύμφωνα με διάταγμα του 1479, οι κάτοικοι της Απολακκιάς θα κατέφευγαν εκεί σε περίπτωση επιδρομής.